Ad Titum Epistula
Sancti Pauli Apostoli

I

   1 Paulus servus Dei, apostolus autem Iesu Christi secundum fi dem electorum Dei et agnitionem veritatis, quae secundum pietatem est
   2 in spem vitae aeternae, quam promisit, qui non mentitur, Deus ante tempora saecularia;
   3 manifestavit autem temporibus suis verbum suum in praedicatione, quae credita est mihi secundum praeceptum salvatoris nostri Dei,
   4 Tito germano filio secundum communem fidem: gratia et pax a Deo Patre et Christo Iesu salvatore nostro.
   5 Huius rei gratia reliqui te Cretae, ut ea, quae desunt, corrigas et constituas per civitates presbyteros, sicut ego tibi disposui,
   6 si quis sine crimine est, unius uxoris vir, filios habens fideles, non in accusatione luxuriae aut non subiectos.
   7 Oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem, non superbum, non iracundum, non vinolentum, non percussorem, non turpis lucri cupidum,
   8 sed hospitalem, benignum, sobrium, iustum, sanctum, continentem,
   9 amplectentem eum, qui secundum doctrinam est, fidelem sermonem, ut potens sit et exhortari in doctrina sana et eos, qui contradicunt, arguere.
   10 Sunt enim multi et non subiecti, vaniloqui et seductores, maxime qui de circumcisione sunt,
   11 quibus oportet silentium imponere, quia universas domos subvertunt docentes, quae non oportet, turpis lucri gratia.
   12 Dixit quidam ex illis, proprius ipsorum propheta: "Cretenses semper mendaces, malae bestiae, ventres pigri".
   13 Testimonium hoc verum est. Quam ob causam increpa illos dure, ut sani sint in fide,
   14 non intendentes Iudaicis fabulis et mandatis hominum aversantium veritatem.
   15 Omnia munda mundis; coinquinatis autem et infidelibus nihil mundum, sed inquinatae sunt eorum et mens et conscientia.
   16 Confitentur se nosse Deum, factis autem negant, cum sunt abominati et inoboedientes et ad omne opus bonum reprobi.