Epistula ad Romanos Epistula Sancti Pauli

XIV

   1 Infirmum autem in fide assumite, non in disceptatio nibus cogitationum.
   2 Alius enim credit manducare omnia; qui autem infirmus est, holus manducat.
   3 Is qui manducat, non manducantem non spernat; et, qui non manducat, manducantem non iudicet, Deus enim illum assumpsit.
   4 Tu quis es, qui iudices alienum servum? Suo domino stat aut cadit; stabit autem, potens est enim Dominus statuere illum.
   5 Nam alius iudicat inter diem et diem, alius iudicat omnem diem; unusquisque in suo sensu abundet.
   6 Qui sapit diem, Domino sapit; et, qui manducat, Domino manducat, gratias enim agit Deo; et, qui non manducat, Domino non manducat et gratias agit Deo.
   7 Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur;
   8 sive enim vivimus, Domino vivimus, sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus.
   9 In hoc enim Christus et mortuus est et vixit, ut et mortuorum et vivorum dominetur.
   10 Tu autem, quid iudicas fratrem tuum? Aut tu, quare spernis fratrem tuum? Omnes enim stabimus ante tribunal Dei;
   11 scriptum est enim: "Vivo ego, dicit Dominus, mihi flectetur omne genu, et omnis lingua confitebitur Deo".
   12 Itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo.
   13 Non ergo amplius invicem iudicemus, sed hoc iudicate magis, ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum.
   14 Scio et certus sum in Domino Iesu, quia nihil commune per seipsum, nisi ei, qui existimat quid commune esse, illi commune est.
   15 Si enim propter cibum frater tuus contristatur, iam non secundum caritatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christus mortuus est!
   16 Non ergo blasphemetur bonum vestrum!
   17 Non est enim regnum Dei esca et potus, sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto;
   18 qui enim in hoc servit Christo, placet Deo et probatus est hominibus.
   19 Itaque, quae pacis sunt, sectemur et quae aedificationis sunt in invicem.
   20 Noli propter escam destruere opus Dei! Omnia quidem munda sunt, sed malum est homini, qui per offendiculum manducat.
   21 Bonum est non manducare carnem et non bibere vinum neque id, in quo frater tuus offendit.
   22 Tu, quam fidem habes, penes temetipsum habe coram Deo. Beatus, qui non iudicat semetipsum in eo quod probat.
   23 Qui autem discernit si manducaverit, damnatus est, quia non ex fide; omne autem, quod non ex fide, peccatum est.