Liber Iudicum

XVII

   1 Fuit vir quidam de monte Ephraim nomine Michas,
   2 qui dixit matri suae: "Mille centum argenteos, qui ablati sunt a te et super quibus, me audiente, maledicens iuraveras, ecce ego habeo; ego abstuli" Cui illa respondit: "Benedictus filius meus Domino!"
   3 Reddidit ergo eos matri suae, quae dixit ei: "Consecravi et vovi argentum hoc Domino: de manu mea suscipiat pro filio meo, ut faciat sculptile atque conflatile. Et nunc trado illud tibi"
   4 Reddiditque eos matri suae, quae tulit ducentos argenteos et dedit eos argentario, ut faceret ex eis sculptile atque conflatile, quod fuit in domo Michae,
   5 qui aediculam Dei habens fecit ephod ac theraphim implevitque unius filiorum suorum manum, et factus est ei sacerdos.
   6 In diebus illis non erat rex in Israel, sed unusquisque, quod sibi rectum videbatur, hoc faciebat.
   7 Fuit quoque adulescens de Bethlehem Iudae ex cognatione Iudae; eratque ipse Levites et habitabat ibi ut advena.
   8 Egressusque de civitate Bethlehem peregrinari voluit ubicumque sibi commodum repperisset. Cumque iter faciens venisset in monte Ephraim usque ad domum Michae,
   9 interrogatus est ab eo unde venisset. Qui respondit: "Levita sum de Bethlehem Iudae et vado, ut habitem, ubi potuero et utile mihi esse perspexero"
   10 Dixitque Michas: "Mane apud me et esto mihi parens ac sacerdos; daboque tibi per annos singulos decem argenteos ac vestium apparatum et quae ad victum sunt necessaria"
   11 Acquievit et mansit apud hominem fuitque illi quasi unus de filiis.
   12 Implevitque Michas manum eius et habuit puerum sacerdotem apud se,
   13 "nunc scio, dicens, quod benefaciet mihi Dominus habenti levitici generis sacerdotem"