Liber Isaiae
XLV
Isaiae XLV, Nova Vulgata
(Latin version of Isaiah chapter 45)
1 Haec dicit Dominus de uncto suo Cyro: "Apprehendi dexteram eius, ut subiciam ante faciem eius gentes et dorsa regum vertam et aperiam coram eo ianuas; et portae non claudentur.
2 Ego ante te ibo et montes humiliabo; portas aereas conteram et vectes ferreos confringam.
3 Et dabo tibi thesauros absconditos et divitias occultas, ut scias quia ego Dominus, qui vocavi te nomine tuo, Deus Israel.
4 Propter servum meum Iacob et Israel electum meum, et vocavi te nomine tuo; designavi te, et non cognovisti me.
5 Ego Dominus, et non est amplius: extra me non est Deus. Accinxi te, et non cognovisti me,
6 ut sciant ab ortu solis et ab occidente quoniam absque me nullus est. Ego Dominus, et non est alter,
7 formans lucem et creans tenebras, faciens pacem et creans malum: ego Dominus faciens omnia haec.
8 Rorate, caeli, desuper, et nubes pluant iustitiam; aperiatur terra et germinet salvationem; et iustitia oriatur simul: ego Dominus creavi eam".
9 Vae, qui contradicit fictori suo, testa de vasis fictilibus terrae! Numquid dicet lutum figulo suo: "Quid facis?" et "Opus tuum absque manibus est "?
10 Vae, qui dicit patri: "Quid generas?" et mulieri: "Quid parturis?".
11 Haec dicit Dominus, Sanctus Israel, plastes eius: "Numquid ventura interrogatis me super filios meos et super opus manuum mearum mandatis mihi?
12 Ego feci terram et hominem super eam creavi ego; manus meae tetenderunt caelos, et omni militiae eorum mandavi.
13 Ego suscitavi eum in iustitia et omnes vias eius dirigam; ipse aedificabit civitatem meam et captivitatem meam dimittet non in pretio neque in muneribus", dicit Dominus exercituum.
14 Haec dicit Dominus: "Labor Aegypti et negotiatio Aethiopiae et Sabaim viri sublimes ad te transibunt et tui erunt; post te ambulabunt, vincti manicis pergent et te adorabunt teque deprecabuntur: "Tantum in te est Deus, et non est absque te Deus!".
15 Vere tu es Deus absconditus, Deus Israel, salvator.
16 Confusi sunt et erubuerunt omnes, simul abierunt in confusionem fabricatores idolorum.
17 Israel salvatus est in Domino salute aeterna; non confundemini et non erubescetis usque in saeculum saeculi.
18 Quia haec dicit Dominus, qui creavit caelos, ipse Deus, qui formavit terram et fecit eam, ipse fundavit eam; non ut vacua esset, creavit eam, ut habitaretur, formavit eam: "Ego Dominus, et non est alius.
19 Non in abscondito locutus sum, in loco terrae tenebroso; non dixi semini Iacob: "Frustra quaerite me". Ego Dominus loquens iustitiam, annuntians recta.
20 Congregamini et venite et accedite simul, qui salvati estis ex gentibus. Nescierunt, qui levant lignum sculpturae suae et rogant deum non salvantem.
21 Annuntiate et venite et consiliamini simul. Quis auditum fecit hoc ab initio, ex tunc praedixit illud? Numquid non ego Dominus, et non est ultra Deus absque me? Deus iustus et salvans non est praeter me.
22 Convertimini ad me et salvi eritis, omnes fines terrae, quia ego Deus, et non est alius.
23 In memetipso iuravi: Egressa est de ore meo iustitia, verbum, quod non revertetur; quia mihi curvabitur omne genu, et iurabit omnis lingua".
24 "Tantum in Domino "dicent" sunt iustitiae et robur!". Ad eum venient et confundentur omnes, qui repugnant ei;
25 in Domino iustificabitur et laudabitur omne semen Israel.
Source: Bibliorum Sacrorum Editio, Sacrosanti Oecumenici Concilii Vaticani II, Ratione Habita, Iussu Pauli PP. VI Recognita, Auctoritate Ioannis Pauli PP. II Promulgata, Editio Typica Altera