Liber Ecclesiasticus

XXXVI

   1 Miserere nostri, Deus omnium, et respice nos et ostende nobis lucem miserationum tuarum;
   2 et immitte timorem tuum super gentes, quae non exquisierunt te, ut cognoscant quia non est Deus nisi tu, et enarrent magnalia tua.
   3 Alleva manum tuam super gentes alienas, ut videant potentiam tuam.
   4 Sicut enim in conspectu eorum sanctificatus es in nobis, sic in conspectu nostro magnificaberis in eis,
   5 ut cognoscant, sicut et nos cognovimus, quoniam non est Deus praeter te, Domine.
   6 Innova signa et itera mirabilia,
   7 glorifica manum et firma brachium dextrum,
   8 excita furorem et effunde iram,
   9 tolle adversarium et afflige inimicum.
   10 Festina tempus et memento praefinitionis, et enarrentur mirabilia tua.
   11 In ira flammae devoretur, qui salvatur; et, qui pessimant plebem tuam, inveniant perditionem.
   12 Contere caput principum inimicorum dicentium: "Non est alius praeter nos!".
   13 Congrega omnes tribus Iacob et hereditabis eos sicut ab initio.
   14 Miserere plebi tuae, super quam invocatum est nomen tuum, et Israel, quem coaequasti primogenito tuo.
   15 Miserere civitati sanctificationis tuae, Ierusalem, loco requiei tuae.
   16 Reple Sion maiestate tua et gloria tua templum tuum.
   17 Da testimonium his, qui ab initio creaturae tuae sunt, et suscita praedicationes, quas locuti sunt in nomine tuo.
   18 Da mercedem sustinentibus te, ut prophetae tui fideles inveniantur. Et exaudi orationes servorum tuorum,
   19 secundum beneplacitum super populo tuo, et dirige nos in viam iustitiae, et sciant omnes, qui habitant terram, quia tu es Deus saeculorum.
   20 Omnem escam manducabit venter, et est cibus cibo melior;
   21 fauces percipiunt cibum ferae, et cor sensatum verba mendacia.
   22 Cor pravum dabit tristitiam, et homo peritus retribuet illi.
   23 Omnem masculum excipiet mulier, est autem filia melior filia.
   24 Species mulieris exhilarat faciem viri sui, et super omnem concupiscentiam hominis superducit desiderium.
   25 Insuper, si est super lingua eius curatio et mitigatio et misericordia, non est vir illius secundum filios hominum.
   26 Qui possidet mulierem bonam, inchoat possessionem, adiutorium secundum illum est et columna requiei.
   27 Ubi non est saepes, diripietur vinea, et ubi non est mulier, ingemiscet errans.
   28 Quis credit ei, qui non habet nidum et deflectens ubicumque obscuraverit, quasi succinctus latro exsiliens de civitate in civitatem?