Liber Secundus Samuelis

XV

   1 Post haec fecit sibi Absalom currus et equos et quinqua ginta viros, qui praecederent eum.
   2 Et mane consurgens Absalom stabat iuxta viam portae; et omnem virum, qui habebat negotium, ut veniret ad regis iudicium, vocabat Absalom ad se et dicebat: "De qua civitate es tu?". Qui respondens aiebat: "Ex una tribu Israel ego sum servus tuus".
   3 Respondebatque ei Absalom: "Vide, sermones tui sunt boni et iusti, sed non est qui te audiat constitutus a rege". Dicebatque Absalom:
   4" Quis me constituat iudicem in terra, ut ad me veniant omnes, qui habent negotium iudicandum, et iustificem eos?".
   5 Sed et cum accederet ad eum homo, ut se prostraret coram illo, extendebat manum suam et apprehendens osculabatur eum.
   6 Faciebatque hoc omni Israel, qui veniebat ad iudicium, ut audiretur a rege, et sollicitabat corda virorum Israel.
   7 Post quattuor autem annos dixit Absalom ad regem: "Vadam, quaeso, et reddam in Hebron vota mea, quae vovi Domino.
   8 Votum enim vovit servus tuus, cum esset in Gesur Syriae, dicens: Si reduxerit me Dominus in Ierusalem, sacrificabo Domino".
   9 Dixitque ei rex." Vade in pace". Et surrexit et abiit in Hebron.
   10 Misit autem Absalom exploratores in universas tribus Israel dicens: "Statim ut audieritis clangorem bucinae, dicite: "Factus est rex Absalom in Hebron" ".
   11 Porro cum Absalom ierunt ducenti viri de Ierusalem vocati, euntes simplici corde et causam penitus ignorantes.
   12 Accersivit quoque Absalom, cum immolaret victimas, Achitophel Gilonitem consiliarium David de civitate sua Gilo. Et facta est coniuratio valida; populusque concurrens augebatur cum Absalom.
   13 Venit igitur nuntius ad David dicens: "Toto corde universus Israel sequitur Absalom".
   14 Et ait David servis suis, qui erant cum eo in Ierusalem: "Surgite, fugiamus; neque enim erit nobis effugium a facie Absalom. Festinate egredi, ne festinans occupet nos et impellat super nos ruinam et percutiat civitatem in ore gladii".
   15 Dixeruntque servi regis ad eum: "In omnibus, quaecumque elegerit dominus noster rex, ecce servi tui sumus".
   16 Egressus est ergo rex et universa domus eius post eum et dereliquit rex decem mulieres concubinas ad custodiendam domum.
   17 Egressusque rex et omnis populus post eum steterunt ad ultimam domum.
   18 Et universi servi eius transierunt iuxta eum; et omnes Cherethi et Phelethi et omnes Getthaei, sescenti viri, qui secuti eum fuerant de Geth, transierunt coram rege.
   19 Dixit autem rex ad Ethai Getthaeum: "Cur venis etiam tu nobiscum? Revertere et habita cum rege, quia alienigena es, immo et exsul de loco tuo.
   20 Heri venisti, et hodie compellam te vagari nobiscum, cum ego vadam, quo iturus sum? Revertere et reduc tecum fratres tuos, et Dominus faciat tecum misericordiam et veritatem".
   21 Et respondit Ethai regi dicens: "Vivit Dominus et vivit dominus meus rex, in quocumque loco fuerit dominus meus rex, sive ad mortem sive ad vitam, ibi erit servus tuus".
   22 Et ait David Ethai: "Veni et transi". Et transivit Ethai Getthaeus et omnes viri eius et omnes parvuli, qui cum eo erant.
   23 Omnisque terra flebat voce magna, et universus populus transibat. Rex quoque transgrediebatur torrentem Cedron, et cunctus populus incedebat contra viam deserti.
   24 Venit autem et Sadoc et universi Levitae cum eo portantes arcam foederis Dei; et deposuerunt arcam Dei. Et sacrificavit Abiathar, donec omnis populus egressus fuerat de civitate.
   25 Et dixit rex ad Sadoc: "Reporta arcam Dei in urbem. Si invenero gratiam in oculis Domini, reducet me et ostendet mihi eam et habitationem suam.
   26 Si autem dixerit: "Non places mihi", praesto sum: faciat, quod bonum est coram se".
   27 Et dixit rex ad Sadoc sacerdotem: "Videsne? Revertere in civitatem in pace; et Achimaas filius tuus et Ionathan filius Abiathar, duo filii vestri sint vobiscum.
   28 Ecce ego morabor ad vada deserti, donec veniat sermo a vobis indicans mihi".
   29 Reportaverunt igitur Sadoc et Abiathar arcam Dei Ierusalem et manserunt ibi.
   30 Porro David ascendebat clivum Olivarum scandens et flens, operto capite et nudis pedibus incedens; sed et omnis populus, qui erat cum eo, operto capite ascendebat plorans.
   31 Nuntiatum est autem David quod et Achitophel esset in coniuratione cum Absalom; dixitque David: "Infatua, quaeso, Domine, consilium Achitophel".
   32 Cumque ascendisset David summitatem montis, in quo adorabatur Deus, ecce occurrit ei Chusai Arachites, scissa veste et terra pleno capite.
   33 Et dixit ei David: "Si veneris mecum, eris mihi oneri;
   34 Si autem in civitatem revertaris et dixeris Absalom: "Servus tuus ego, rex, ero; servus patris tui ego fui prius, nunc autem ego sum servus tuus", dissipabis mihi consilium Achitophel.
   35 Habes autem tecum Sadoc et Abiathar sacerdotes; et omne verbum, quodcumque audieris de domo regis, indicabis Sadoc et Abiathar sacerdotibus.
   36 Sunt autem cum eis duo filii eorum: Achimaas Sadoc et Ionathan Abiathar; et mittetis per eos ad me omne verbum, quod audieritis".
   37 Veniente ergo Chusai amico David in civitatem, Absalom quoque ingressus est Ierusalem.