Ad Corinthios Epistula II
Sancti Pauli Apostoli

IV

   1 Ideo habentes hanc ministra tionem, iuxta quod misericor diam consecuti sumus, non deficimus,
   2 sed abdicavimus occulta dedecoris non ambulantes in astutia neque adulterantes verbum Dei, sed in manifestatione veritatis commendantes nosmetipsos ad omnem conscientiam hominum coram Deo.
   3 Quod si etiam velatum est evangelium nostrum, in his, qui pereunt, est velatum;
   4 in quibus deus huius saeculi excaecavit mentes infidelium, ut non fulgeat illuminatio evangelii gloriae Christi, qui est imago Dei.
   5 Non enim nosmetipsos praedicamus sed Iesum Christum Dominum; nos autem servos vestros per Iesum.
   6 Quoniam Deus, qui dixit: "De tenebris lux splendescat ", ipse illuxit in cordibus nostris ad illuminationem scientiae claritatis Dei in facie Iesu Christi.
   7 Habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus, ut sublimitas sit virtutis Dei et non ex nobis.
   8 In omnibus tribulationem patimur, sed non angustiamur; aporiamur, sed non destituimur;
   9 persecutionem patimur, sed non derelinquimur; deicimur, sed non perimus;
   10 semper mortificationem Iesu in corpore circumferentes, ut et vita Iesu in corpore nostro manifestetur.
   11 Semper enim nos, qui vivimus, in mortem tradimur propter Iesum, ut et vita Iesu manifestetur in carne nostra mortali.
   12 Ergo mors in nobis operatur, vita autem in vobis.
   13 Habentes autem eundem spiritum fidei, sicut scriptum est: "Credidi, propter quod locutus sum ", et nos credimus, propter quod et loquimur,
   14 scientes quoniam, qui suscitavit Dominum Iesum, et nos cum Iesu suscitabit et constituet vobiscum.
   15 Omnia enim propter vos, ut gratia abundans per multos gratiarum actionem abundare faciat in gloriam Dei.
   16 Propter quod non deficimus, sed licet is, qui foris est, noster homo corrumpitur, tamen is, qui intus est, noster renovatur de die in diem.
   17 Id enim, quod in praesenti est, leve tribulationis nostrae supra modum in sublimitatem aeternum gloriae pondus operatur nobis,
   18 non contemplantibus nobis, quae videntur, sed quae non videntur; quae enim videntur, temporalia sunt, quae autem non videntur, aeterna sunt.