Liber Genesis

XVI

   1 Sarai autem uxor Abram non genuerat ei liberos; sed habens ancillam Aegyptiam nomine Agar,
   2 dixit marito suo: "Ecce conclusit me Dominus, ne parerem; ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios" Cumque ille acquiesceret deprecanti,
   3 tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan, et dedit eam viro suo uxorem.
   4 Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns despexit dominam suam.
   5 Dixitque Sarai ad Abram: "Inique agis contra me; ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quae videns quod conceperit, despectui me habet. Iudicet Dominus inter me et te"
   6 Cui respondens Abram: "Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est; utere ea, ut libet" Affligente igitur eam Sarai, aufugit ab ea.
   7 Cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in deserto, ad fontem in via Sur,
   8 dixit: "Agar, ancilla Sarai, unde venis et quo vadis?" Quae respondit: "A facie Sarai dominae meae ego fugio"
   9 Dixitque ei angelus Domini: "Revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius"
   10 Et dixit ei angelus Domini: "Multiplicans multiplicabo semen tuum, et non numerabitur prae multitudine"
   11 Et dixit ei angelus Domini: "Ecce, concepisti et paries filium vocabisque nomen eius Ismael, eo quod audierit Dominus afflictionem tuam.
   12 Hic erit homo onagro similis; manus eius contra omnes, et manus omnium contra eum; et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula"
   13 Vocavit autem nomen Domini, qui loquebatur ad eam: "Tu Deus, qui vidisti me" Dixit enim: "Profecto hic vidi posteriora videntis me"
   14 Propterea appellatur puteus ille Lahairoi (id est Viventis et Videntis me); ipse est inter Cades et Barad.
   15 Peperitque Agar Abrae filium; qui vocavit nomen filii sui, quem pepererat Agar, Ismael.
   16 Octoginta et sex annorum erat Abram, quando peperit ei Agar Ismaelem.